კვლევების მიხედვით, გარკვეული ინსექტიციდები უარყოფითად მოქმედებს ცხოველების იმუნიტეტზე და მათი რეპროდუქტიული ორგანოების განვითარებაზე. ჩამონადენს შეუძლია, პესტიციდების წყლის გარემოში, ხოლო ქარს სხვა ველებში, ხალხით დასახლებულ ადგილებსა და განუვითარებელ ადგილებში გავრცელება.
მოსახლეობისთვის წყლის დაბინძურების პრობლემა იზრდება  ნიადაგში ჩაჟონვისა და გამოტუტვის გამო. გრუნტის წყლების პესტიციდებით დაბინძურება არის მსოფლიო პრობლემა. თუ გრუნტის წყლები ტოქსიკური ქიმიური ნივთიერებებით დაბინძურდა, მათ დაშლას და წყლის გაწმენდას წლები დასჭირდება. გაწმენდა ასევე შეიძლება იყოს საკმაოდ რთული, თუ არა შეუძლებელი. უხარისხო წარმოება, ტრანსპორტი, შენახვა და სხვა ქმედებებს ასევე მივყავართ დაბინძურებისკენ. დროთა განმავლობაში პესტიციდების განმეორებითი გამოყენება ზრდის სამიზნის რეზისტენტობას, პესტიციდებს ასევე შეუძლია დააზიანოს სამიწათმოქმედო ნიადაგი, სასაგებლო მწერები, მიკროორგანიზმები, ჭიები, რომლებიც ბუნებრივად ამცირებენ მავნე ორგანიზმების რაოდენობას და უნარჩუნებენ ნიადაგს დადებით თვისებებს. საბოლოოდ, ყოველივე აზიანებს მცენარის ფესვთა სისტემას, იმუნიტეტს და ამცირებს ისეთ აუცილებელ ნივთიერებებს, როგორიცაა ფოსფორი და აზოტი.
კომერციულმა მეფუტკრეებმა დაკარგეს თავიანთი კოლონიების ნახევარი ბოლო ათწლედის განმავლობაში. ნეონიკოტინოიდები და კუმაფოსი ანელებს ფუტკრებს და ავიწყებს ყვავილების სუნს. ამ ორი ნივთიერების ერთდროულად გამოყენება იწვევს უფრო მეტ ზიანს ვიდრე ცალ-ცალკე.