მიუხედავად, უმოძრაო მდგომარეობისა, მქენარეებს აქვთ მთელი რიგი მახასიათებლები, რომლებიც მათ საშუალებას აძლევს იურთიერთქმედონ გარემოსთან ავტოტროფიით (მათ შეუძლიათ საკუთარი საკვების წარმოება ფოტოსინთეზის გზით), უჯრედის კედლისა და ლიგნინის არსებობით, რაც ანიჭებს მათ სიმტკიცეს, რათა შეძლონ გაზრდა და ამით მიაღწიონ საკვები ნივთიერებების წყაროებს (სინათლე, CO₂, წყალი და მინერალური მარილები).

როგორც ყველა ურთიერთქმედებისას, აუცილებელია ინფორმაციის გადაცემა როგორც სხეულის ერთი ნაწილიდან მეორეზე, ისე – სხვადასხვა ინდივიდებს შორის. მცენარეებში ინფორმაციის გადაცემა ხორციელდება ქიმიური ნივთიერებებით, რომლებსაც მცენარეული ჰორმონები ჰქვია.

როგორც უკვე აღვნიშნეთ, არსებობს მიკროორგანიზმები, რომლებსაც შეუძლიათ აუქსინების სინთეზი. ხშირ შემთხვევაში, ისინი არიან მცენარეთა სამეფოსთან მჭიდროდ დაკავშირებული მიკროორგანიზმები, როგორებიცაა რიზოსფეროში ნაპოვნი ბაქტერიები (ფსევდომონა, აზოსპირილუმი ​​და სხვ.)

მათი მოქმედების განსახორციელებლად აუქსინები მცენარეში  რეცეპტორების სახითაა ცნობილი. ამისთვის ისინი უნდა აკმაყოფილებდნენ სტრუქტურულ მოთხოვნებს. AIA მოლეკულა შესწავლილ იქნა, როგორც მოდელი და განისაზღვრა, რომ დადებით და უარყოფით მუხტს შორის განაწილება და მანძილი მნიშვნელოვანია დამხმარე ფუნქციის განსაზღვრაში, რაც ინდოლის (ტოქსიკური შენაერთი) რგოლის არსებობისთვის არ წარმოადგენს აუცილებელ პირობას, როგორც თავიდან ეგონათ. ამრიგად, არსებობს აუქსინის ფუნქციონირების მქონე მოლეკულები, რომლებსაც აკლიათ ინდოლის რგოლი.

აუქსინები ჩართულია უჯრედების ზრდაში, აკონტროლებენ უჯრედების გაყოფას და ამით გავლენას ახდენენ მეორადი ფესვების წარმოქმნაზე. ამ მიზეზით, ისინი ფართოდ გამოიყენება სოფლის მეურნეობაში კალმების დასაფესვიანებლად. ისინი ასევე ხელს უწყობენ აპიკალურ დომინირებას, ღეროს დაგრძელებას, სისხლძარღვთა დიფერენციაციას (ძირითადად კამბიუმში), ღეროზე ფოთლის მოწესრიგებას (ფილოტაქსისი) ან ფოთლებისა და ნაყოფის ცვენის პროცესებს.